Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ratiocinationis N F

  • 1 ratiōcinātiō

        ratiōcinātiō ōnis, f    [ratiocinor], an exercise of the reasoning powers, calm reasoning, ratiocination. ratiocinatio est diligens et considerata excogitatio.— A rational conclusion, syllogism.
    * * *
    reasoning; esp. a form of argument, syllogism

    Latin-English dictionary > ratiōcinātiō

  • 2 emano

    ē-māno, āvi, ātum, 1, v. n., to flow out (class.; esp. freq. in the trop. signif. and in Cic.).
    I.
    Lit., Lucr. 3, 583; Cic. poët. Div. 2, 30; Col. 6, 32, 1; Gell. 19, 5, 6 al.—
    II.
    Trop.
    A.
    To spring out of, to arise, proceed, emanate from:

    alii quoque allo ex fonte praeceptores dicendi emanaverunt,

    Cic. Inv. 2, 2, 7; cf. id. Cael. 8, 19:

    ex quo (loco) vis omnis oportet emanet ratiocinationis,

    id. Inv. 1, 37, 67; cf. id. de Or. 1, 42, 189:

    hinc haec recentior Academia emanavit,

    id. ib. 3, 18 fin.:

    istinc mala,

    id. Att. 7, 21:

    singularem eloquii suavitatem ore ejus emanaturam,

    Val. Max. 1, 6, 3 ext.
    B.
    To spread itself, be diffused:

    emanabat latius malum,

    Flor. 4, 9, 5.—Esp. freq.,
    2.
    In partic., of things that are made public, to spread abroad, become known:

    oratio in vulgus emanare poterit,

    Cic. Rosc. Am. 1, 3; cf. id. Att. 3, 12, 2; id. Brut. 65; id. Verr. 2, 1, 1; id. Leg. 1, 14 fin.; Q. Cic. Petit. Cons. 5, 17; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 2; Liv. 8, 3; 42, 16; 44, 35 et saep.; cf. with a subject acc. and inf.:

    multis emanabat indiciis fratrem Volscii ne assurrexisse quidem ex morbo,

    Liv. 3, 24, 4; Suet. Ner. 6.

    Lewis & Short latin dictionary > emano

  • 3 propositio

    prōpŏsĭtĭo, ōnis, f. [propono].
    I.
    A setting forth or proposing, a representation.
    A.
    (Mental;

    class.) Vitae,

    Cic. Tusc. 3, 18, 39:

    rerum magnarum cum animi amplā quādam propositione cogitatio,

    Cic. Inv. 2, 54, 163.—
    B.
    (In words.) Sunt quaedam tam breves causae, ut propositionem potius habeant quam narrationem, Quint. 4, 2, 4; cf. Dig. 2, 1, 7, § 2.—
    II.
    A design, purpose, resolution, determination:

    propositio animi,

    Dig. 50, 16, 225.—
    III.
    In logic, the first proposition of a syllogism (class.):

    propositio est, per quem locus is breviter exponitur, ex quo vis omnis oportet emanet ratiocinationis,

    Cic. Inv. 1, 37, 67; 1, 34, 35; Auct. Her. 2, 18, 28.—
    B.
    Transf.
    1.
    A principal subject, theme (class.), Cic. de Or. 3, 53; Sen. Ben. 6, 7, 1; Quint. 5, 14, 1.—
    2.
    Still more generally, a proposition of any kind (post-Aug.), Quint. 7, 1, 47, § 9; Gell. 2, 7, 21.—
    IV.
    In jurid. lang., a statement of a question of law; a case submitted for legal opinion, Dig. 16, 1, 19, § 1; 36, 4, 6.—
    V.
    Esp. in bibl. lang., a setting forth for public view:

    panes propositionis,

    Vulg. Exod. 25, 30; id. Marc. 2, 26 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > propositio

  • 4 ratiocinatio

    rătĭōcĭnātĭo, ōnis, f. [id.], a rhet. and archit. t. t.
    I.
    In rhet.
    1.
    An exercise of the reasoning powers, calm reasoning, ratiocination (opp. impulsio, a passionate feeling, impulse; cf.

    argumentatio): ratiocinatio est diligens et considerata faciendi aliquid aut non faciendi excogitatio,

    Cic. Inv. 2, 5, 18:

    etiam sapientiae studiosos maxime medicos esse, si ratiocinatio hoc faceret,

    Cels. 1, praef. § 49.—
    2.
    A certain form of reasoning, a syllogism:

    ratiocinatio est oratio ex ipsā re probabile aliquid eliciens, quod expositum et per se cognitum, suā se vi et ratione confirmet,

    Cic. Inv. 1, 34, 57; cf.:

    si ex alio colligitur aliud, nec improprium nec inusitatum nomen est ratiocinationis,

    Quint. 8, 4, 16; Cic. Inv. 2, 50, 152; Quint. 5, 10, 6; 3, 6, 15; 5, 14, 5 al.—
    3.
    A rhet. figure, reasoning in an interrogative form:

    ratiocinatio est, per quam ipsi a nobis rationem poscimus, quare quidque dicamus, etc.,

    Auct. Her. 4, 16, 23.—
    II.
    In archit., theory (opp.:

    fabrica, practice): ratiocinatio est, quae res fabricatas solertiā ac ratione proportionis demonstrare atque explicare potest,

    Vitr. 1, 1, 1; 15.

    Lewis & Short latin dictionary > ratiocinatio

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»